Atatürk Şiirleri (Kısa-Uzun)

Cumhuriyeti kurdu, hiç düşünmedi.
Bize emanet etti bu milleti.
Çok acılar gördü, çekti
Ama asla ülkesinden tereddüt etmedi.

Başkent Ankara’da yatıyor O güçlü Ata.
Korkmadan girdi bütün savaşlara.
Zekası, bilimi, yeni düşünceleri
Mavi bakışlarıyla ülkesinden çok emindi.

Ata’m sakın ola kaygılanma.
Sayende rahatız bu yurtta.
Bize yaşamı, özgürlüğü verdin,
Ya biz SANA?

Ödeyemeyiz hakkını asla.
Kalbimiz sevgi dolu sana.
Her 10 Kasım geldiğinde,
Hüzünleniyor, ağlıyoruz ATA.

Sümeyye TAŞCI

Cumhuriyeti kurdu, hiç düşünmedi.
Bize emanet etti bu milleti.
Çok acılar gördü, çekti
Ama asla ülkesinden tereddüt etmedi.

Başkent Ankara’da yatıyor O güçlü Ata.
Korkmadan girdi bütün savaşlara.
Zekası, bilimi, yeni düşünceleri
Mavi bakışlarıyla ülkesinden çok emindi.

Ata’m sakın ola kaygılanma.
Sayende rahatız bu yurtta.
Bize yaşamı, özgürlüğü verdin,
Ya biz SANA?

Ödeyemeyiz hakkını asla.
Kalbimiz sevgi dolu sana.
Her 10 Kasım geldiğinde,
Hüzünleniyor, ağlıyoruz ATA.

Sümeyye TAŞCI

SAAT 9’ U 5 GEÇİYOR
TARİH 1O KASIM
SAAT 9’U 5 GEÇİYOR
GÜNEŞ GİBİ AYDINLATAN GÖZLERİNİ
ATAM DÜNYAYA YUMUYOR

SEVİNÇ YERİNİ HÜZNE BIRAKIYOR
SAAT 9’U 5 GEÇİYOR
TÜRK MİLLETİ İÇİN
HAYAT DURUYOR

HERKES AKIN AKIN
DOLMABAHÇE’YE KOŞUYOR
SAAT 9’U 5 GEÇİYOR
NEŞE KAYBOLUYOR

MATEM,YAS BİRBİRİNİ KOVALIYOR
SAAT 9’U 5 GEÇİYOR
MUSTAFA KEMAL GİDİYOR
HERKES AĞLIYOR
SAAT 9’U 5 GEÇİYOR
İBRAHİM KÜÇÜK

Tüm düşmanlar vatanımı sarmıştı,
Her bir devlet kendine pay almıştı,
Kaleler tutulmuş, evler yanmıştı,
Vatan sensiz garip kaldı Atatürk.

Türk’ün kötü kaderini paylaştın,
Milletle yan yana sende savaştın,
Aşılmaz sandığım engeller aştın,
Millet sensiz yetim kaldı Atatürk.

Kahraman milletin sensin önderi,
Bayraksız koymadın sen bu gönderi,
Güzel Türkiye’min eşsiz lideri,
Bayrak sensiz mahzun kaldı Atatürk

Saçların alevdi, gözlerin deniz,
Emir verdin ilk hedefin Akdeniz!
Sen kalbimizdesin bizde sen deyiz,
Bizler sensiz yarım kaldık Atatürk.

Çetin BATMAZ

Özlemekteyiz atam.
Sensizlikteyiz.
Gittiğin günden beri eksiğiz.
İzindeyiz atam!
Seninleyiz!
Hep yolundan yürüyeceğiz.
İnanıyoruz biz:
Güneşli günler göreceğiz.

M.E.

10 Kasım günü Atam,
Gözlerini kapadı.
Bütün dünya yas tutup,
Arkasından ağladı.
Atatürk’üm ölmedi yüreğimde yaşıyor,
Onun yolunda giden Ufukları aşıyor.
Atam sana borçluyuz,
Bu güzel hürriyeti.
Sen armağan ettin,
Devlet ve cumhuriyeti..
Atatürk’üm ölmedi yüreğimde yaşıyor,
O’nun Cumhuriyeti, özgürlüğe taşıyor.
Aydınlık yolundayız;
Hiç kimseden korkmayız.
Eşsiz devletimize,
Asla düşman sokmayız.
Atatürk üm ölmedi yüreğimde yaşıyor,
Gözlerimdeki yaşlar, 10 kasımda taşıyor.
Türkiye’yi korumak,
Bizim borcumuz olsun.
Uygarlığa taşımak ,
Huzurunda ant olsun.
Atatürk üm ölmedi yüreğimde yaşıyor,
Bu yurdun oğlu,kızı uygarlığa koşuyor.

İsmet KAYA

Savaş meydanlarına at sırtında,
Trablusgarp, Çanakkale, Sakarya’da,
Vatanın her karış toprağında,
Cesaretimle ben, Atatürk’üm.

Çadırımda, hasta yatağımda,
Yahut yurdumdan çok uzaklarda,
Okumaktan bıkmadığım kitaplarımla,
Eğitim sevdamla ben, Atatürk’üm.

En umutsuz zamanlarda,
Pes etmeden inatla,
İleri görüşlülüğüm, dehamla,
Çalışkanlığımla ben, Atatürk’üm.

Türk çocuğuyum varlığımda,
Aldığım nefesle bu topraklarda,
O’nun izinde oluşumla,
Fikirleriyle ben de Atatürk’üm.
Funda Menekşe

Atatürk’ün sesi,
Yankılanır sınıflarda.
Cumhuriyet öğretmenleri,
Atatürk olur kara tahta başında.

Atatürk’ün nefesi,
Isıtır askerleri
Türkiye’nin gençleri,
Atatürk olur vatan toprağında.

Atatürk’ün bakışları,
Dolaşır fabrikaları.
Atatürk olur tezgâh arkasında.

Atatürk’ün izleri,
Hiç silinir mi bu yurttan
Atatürk’ü yaşatmak için,
Ayrılmayız yolundan.

Atatürk’ün aydınlık yolu,
İlim, fen ve bilimle dolu.
Ülkemi yükseltecek
Her zaman O’nun yolu.
Funda Menekşe

10 Kasım’da yas tutuyorlar,
Üzüntü bize yakışır mı Ata’m?
Sana öldü diyorlar,
Fikirler hiç ölür mü Ata’m?

Kullandığım harflerimde,
Üzerimdeki elbisede,
Tarihimde, matematiğimde,
İzin hiç silinir mi Ata’m?

Kedere yer yok bizde,
Gurur duyuyoruz eserinle,
Vatanıma ve milletime,
Fedakârlığın unutulur mu Ata’m?
Funda Menekşe

Bu gün yatağımdan hür kalkıyorsam
Ekmeğim ak suyum berraksa,
Ağaçlar çiçek açıyor
Topraklar ısınabiliyorsa,
Sesim gür çıkıyor
Özgür özgür bakabiliyorsam,
Sen varsın gözbebeklerimde
Sen varsın Atatürk’üm sen varsın.

Yazabiliyorsam gönlümce
Okuyabiliyorsam…
Kazabiliyorsam toprağımı
Gün ışığında çapa kürek elde,
Çalışabiliyorsam gece gündüz
Ekip biçebiliyorsam dileğimce,
Sen varsın yüreğimde
Sen varsın Atatürk’üm sen varsın.

M. Esat TOZKOPARAN

Bir sonbahar gününde bizleri
Bizleri bırakıp gitmişsin
Her Türkün kalbinde
Bir yer edinmişsin

Atam her 10 Kasımda
Bu millet seni anar
Saat dokuzu beş geçe
Her Türk sana ağlar

Bu vatan sana emanet
Atam sen yerinde rahat et
Biz Türk çocukları var oldukça
Seni unutmaz bu millet.

Elveda demek son defa,
Meğer ne zormuş Atama,
Barışmam, küstüm artık!
Bütün 10 Kasımlara.

Bütün şiirler tek sana
Okunuyor içten ağıtla,
Barışmam, küstüm artık!
Bütün 10 Kasımlara.

Bir 10 Kasım sabahı daha geldi çattı,
Sirenler uzun uzun, yalnız senin için çaldı,
Tam 80 yıl olmuş senden ayrı kalalı,
Çok özledi seni cumhuriyet’in evlatları

Bıraktığın ilkelerin izindeyiz merak etme!
Kimse bozamaz birliğimizi hiçbir sebeple,
Hep yaşayacak bu vatan Ata’m senin izinde,
Söz veririz her 10 Kasım saat dokuzu beş geçe.

Birkan Soylu

Mustafa Kemal’i düşünüyorum;
Yeleleri alevden al bir ata binmiş
Aşıyor yüce dağları, engin denizleri,
Altın saçları dalgalanıyor rüzgârda,
Işıl ışıl yanıyor mavi gözleri…

Mustafa Kemal’i düşünüyorum;
Yanmış, yıkılmış savaş meydanlarında
Destanlar yaratıyor cihanın görmediği
Arkasından dağ dağ ordular geliyor
Her askeri Mustafa Kemal gibi.

Mustafa Kemal’i düşünüyorum;
Gelmiş geçmiş kahramanlara bedel
Hükmediyor uçsuz bucaksız göklere.
Al bir ata binmiş yalın kılıç
Koşuyorlar zaferden zafere…

Mustafa Kemal’i düşünüyorum;
Ölmemiş bir Kasım sabahı!
Yine bizimle beraber her yerde.
Yaşıyor dört köşesinde vatanın
Yaşıyor damar damar yüreklerde.

Mustafa Kemal’i düşünüyorum:
Altın saçları dalgalanıyor rüzgârda,
Mavi gözleri ışıl ışıl görüyorum.
Uykularıma giriyor her gece.
Elllerinden öpüyorum.

Ü. Yaşar Oğuzcan

Gidiyor, rastgelmez bir daha tarih eşine;
Gidiyor on yedi milyon kişi takmış peşine!

Gidiyor, sonsuz olan kudreti sığmaz akla;
Gidiyor, göğsünü çepçevre saran bayrakla.

Gidiyor, izleri üstünde birikmiş yaşlar;
Gidiyor, yerde kılıçlarla eğilmiş başlar.

Gidiyor, harbin o en korkulu aslan yelesi;
Gidiyor, sulhun ufuklarda yanan meşalesi!

Yine bir devr açacakmış gibi en başta o var;
Haykıran seste o var, sessiz akan yaşta o var.

Siliyor ruhunun ulviliği fani etini,
Çiziyor ufka batan bir güneşin heybetini.

Büyüyor, gökten inip toprağa yaklaştıkça;
Büyüyor gitgide gözlerden uzaklaştıkça.

Orhan Seyfi ORHON

Sordum seni;
Dağına, taşına Türkiye’min,
Herkes kendinden emin,
Yükseldi gür sesler;
Umutlar, sevgiler:
O biziz, O bizleriz.
Hepimiz bir parçayız
Atatürk’ten,
Bütün doğa,
Atatürk’ü anar,
Atatürk’ü şaşar.
Herşeydir OTürkiyem’de.
Göller, ırmaklar, ormanlar.
İmza imza Atatürk yazar.

M. Vasfi Saral

O günlerde bir ünlü ayak bastı Samsun’a,
Yürüdü etrafında ümitler suna suna.
Bu, ateşler içinde geçip gelmiş bir erdi,
Göğsünde toplanmıştı milyonla Türk’ün derdi,
Bu milyonla dert ona veriyordu başka hız,
Yürüdü arkasında genç, ihtiyar, kadın, kız.

O kimdir? Bakışları deniz kadar yumuşak,
Saçı güneşi emmiş bir demet altın başak.
O kimdir? Bir milletin sesi vardı ağzında,
Ondört milyonun nabzı çarpıyordu nabzında.
O kimdir? Geçtiği yer dönüyor gün vurmuşa,
Can veriyor sararmış ota, yaralı kuşa.
O kimdir? Gözlerinde bir tılsım gizleniyor,
Bastığı topraklarda bahar filizleniyor.
Alev saçlı bir volkan bazı bir dağ başında,
Bazı beliriyordu bir damla göz yaşında.
Güneşten birer oktu ondan gelen her emir,
Bu okların altında eriyor dağ, taş, demir
O kimdir? Milyonla Türk birleşip bir tek olmuş,
Yıkılan memlekete kolları destek olmuş.
Öz yurdun içlerinde düşman kurarken pusu,
Bir yandan da yürüdü Halife’nin ordusu.
Birisi gökyüzünden bombalar atıyordu,
Biri elinde salip, biri elinde Mushaf,
İçli dışlı düşmanlar geliyorlardı saf saf.
Bunların karşısında göğsü açık bir azim,
Süngüye, topa karşı diyordu: Zafer bizim!
Bunların karşısında ikişimşekli nazar
Diyordu: Bu topraklar size olacak mezar!
Vatan sürüklenirken bir uçurum ucuna,
Dağılan kuvvetleri topladı avucuna.
Topladı avucuna yıldırımı, şimşeği,
Yoktan var ediyordu Tanrı gibi her şeyi.
Kurşunlar gülle oldu, sopalar süngü oldu,
Sınırlar baştan başa bir çelik örgü oldu.
Şimşek yüklü bulutlar ufku kaplarsa nasıl
Bir süngü ormanıyle dağlar doldu muttasıl.
Bir kale heybeti var vatanın her taşında,
Her işin başında O, her iş O’nun başında

Faruk Nazif ÇAMLIBEL