Abdullah CEVDET (1869 – 1932)
Bin kalb olurum da okla mecruh,
Bir kalbe nişan alan ok olmam!
İçmem su susuzların elinden
Açlar arasında ben tok olmam!
Ahmet Cevdet Biyografisi ve Eserleri
ZAMANINDA dinsizlikle suçlanan yazar ve şair. Arapkir’de doğdu. Elaziz Asker’i Rüştiyesi’nden sonra İstanbul’Da Askerî Tıbbîye’de okudu. Yüzbaşı olarak okulu bitirdi. Siyasî cemiyete girdiği için Fizan’a sürüleceğini anlayınca Avrupa’ya kaçtı (1897). Jön Türkler’in Cenevre’de çıkardıkları Osmanlı gazetesine yazıla yazdı (1897). İstanbul’a döndüktan sonra (1911) göz hekimliğinin yanısıra İçtihat dergisini çıkardı. Zamanında dinsizlikle suçlandırılmış, hür fikirli, mücadeleci bir karakterdedir. Telif, çeviri altmıştan fazla eser bırakmıştır. En tanınmış eserleri: Masumiyet (1896); İki Emel (1897); Kahriyât (şiirler 1906), Fünun ve Felsefe (1906), Gizli Figanlar (1906), Mahkeme-i Kübra (1908), Bir Hutbe (1909), Yaşamak Korkusu (1911), Cihan-ı İslama Dair Bir Nazar-ı Tarihi ve Felsefi Bir Bakış (1922), Akl-ı Selim (Baron Holbacy’den çeviri 1924); Rübayiat-ı Hayyam ve Türkçeye Tercümeleri (1929), Karlı Dağdan Ses (şiirler 1931)